Şimdi ölmek vardı koynunda

Misafir

Şimdi ölmek vardı koynunda

Yıldızları seyredip
Ellerin avuçlarımda
Mis kokan saçlarının gölgesinde
Başım göğsünün üzerinde
Şimdi ölmek vardı koynunda
.
Battaniye gibi sarsalar kefeni üzerime
Azrail gelip ninnisini söylese
Sonsuz uykuya dalayım diye
O çok sevdiğim yüreğin, yüreğimin dibinde
Tanrının huzuruna gitmek vardı şimdi
.
Kimi zaman yarım kaldı cümleler dilimde
Kimi zaman sabahın arifesinde öksüz kaldım gecede
Kimi zaman yüreğimin çağlayana döndüğü yerde
Çarpıp kapıyı gittin birçok kere
İnan çok kızdım bu kör kadere
Sen orda ben burada hasretinle
Uzayan günler kılıç gibi keskin ilmek oldu nefesime
Kesti, boğdu ama sensiz ölemedim yar sensiz uzak bu yerde
.
Diyorum ya şimdi ölmek vardı koynunda
Öylece sere serpe
Gözlerine dalıp son birkaç saniye
Bırakta dökülsün dudağından birkaç kelime
Duyayımda
Gideyim seni bekleyeceğim o yere

» Şimdi Kaldır Kadehini Gidişim İçin!